Giftige planten op de weide

Nu de voorjaarszon goed schijnt is het moment aangebroken om je paardenweide te onderwerpen aan een grondige inspectie. Niet alleen de omheiningen controleren, maar zeker ook eens checken of er geen giftige planten op je weide groeien, en zo ja, ze NU verwijderen.

Als je paarden de winter doorgebracht hebben op de weide dan zal er eind maart/ begin april waarschijnlijk niet veel gras meer opstaan. Het is dan ook de ideale moment om giftige planten te herkennen en gemakkelijk te verwijderen.

Op de weides waarop onze twee kuddes staan zijn er twee super gevaarlijke boosdoeners, maar misschien zijn er op jouw weide nog wel meer… Oppassen en direct actie ondernemen is de boodschap!

Jacobskruiskruid

Jacobskruidkruid vormt een enorm gevaar voor paarden, pony's en ezels. Het eten van dit kruid kan voor deze dieren de dood betekenen. Overleven zij een vergiftiging, dan zullen zij nooit volledig herstellen.

Meer weten over de gevaren en hoe het kruid te herkennen lees je in het Dossier Jacobskruiskruid van het Paardenpunt Vlaanderen.

In het voorjaar zijn er nog geen bloemen en ziet het jacobskruiskruid er natuurlijk nog niet zo uit, maar toch is het gemakkelijk te herkennen aan de bloemvormige rozetten.

Om deze te verwijderen gebruik je best een onkruidvork met drie tanden zodat je de volledige wortel gemakkelijk mee hebt. Persoonlijk wacht ik liefst met uittrekken tot de diameter zo’n 10 à 15cm is, dan zijn de planten het gemakkelijkst uit de grond te halen. Bij nog kleinere plantjes heb je vaak meer aarde mee dan plant en het is geen goed idee om de afgetrokken blaadjes te laten liggen aangezien paarden ze ook opeten in droge vorm (dus ook in hooi en voordroog!). 

Dit is het resultaat van een uurtje nuttig werk op de weide! Met onkruidbeheer is het net zoals het horsemanship. Om het met Pat Parelli te zeggen: “Do less sooner rather than more later” 
:-)

Regelmatig controleren en giftige planten verwijderen brengt - ook op lange termijn - zeker op. Jaar na jaar merken we toch dat er bij ons minder en minder jacobskruiskruid groeit. 

Zaailingen van de esdoorn

Het is van het grootste belang dat je probeert te verhinderen dat paarden zaden of zaailingen van de esdoorn opeten, om esdoornvergiftiging (atypische myopathie) te voorkomen. Het is ondertussen bekend dat het gif dat verantwoordelijk is voor het optreden van atypische myopathie, voorkomt in de zaden, de zaailingen en de bladeren van bepaalde esdoorns, waaronder de Acer pseudoplatanus (gewone esdoorn). Esdoornscheuten blijven ook in gedroogde vorm giftig, dus ook in hooi. Uit onderzoek op hooi van een jaar oud bleek dat de scheuten giftig blijven!

Atypische myopathie is een zeer ernstige, vaak fatale, spierziekte bij paardachtigen. Meer dan 75% van de aangetaste dieren sterft aan deze aandoening en dit meestal binnen drie dagen na het begin van de symptomen. Er bestaat voorlopig geen remedie. De zeldzame paarden die de ziekte overleven, kunnen wel volledig recupereren. Eventueel houden ze er hartritmestoornissen aan over.

Je leest er meer over in het Dossier Esdoornvergiftiging van het Paardenpunt Vlaanderen.

Esdoornzaailingen uit de weide aan de winkel.

Als het gras nog kort is, kan je ze gemakkelijk herkennen en uittrekken met de hand. Wacht dus niet te lang om je weide te controleren. 
Op deze foto zie je duidelijk de groeistadia.

Veel succes en hou het veilig!

Geef je paard sociaal contact in een kudde op een weide en geniet ervan!